31 sie 2011

Akwamaryn


Uwielbiam ten niebieskozielony kamień, kojarzący mi się z krystalicznie czystym, ciepłym morzem lub jeziorem.
Akwamaryn jest berylem tak jak szmaragd, czyli krzemianem berylu i glinu o wzorze Be3Al2[Si6O18]

Twardość - 7,5 - 8 kruchy
Połysk - szklisty
Łupliwość - niewyraźna, przełam - muszlowy, nierówny.

Beryl najczęściej występuje granitowych żyłach pegmatytowych, na ścianach próżni w granitach oraz jako składnik niektórych skał metamorficznych oraz w złożach wtórnych w piaskach i żwirach.

Kryształy berylu osiągają ogromne rozmiary (kilka metrów), lecz te giganty są nieprzezroczyste. Największy, przezroczysty akwamaryn został znaleziony w 1910 roku w południowej Brazylii - miał on pół metra długości i masę ponad 100 kg.

W Polsce beryle spotyka się na Dolnym Śląsku:
w pegmatytach Gór Sowich (np. Różana), okolicach Kamionki, Bielawy, Owiesna, Pilawy Środkowej;
w druzach pegmatytowych granitu strzegomskiego (Grabina);
w pegmatytach Jakuszyc;
w gnejsach Sierpic koło Wałbrzycha;
w Kowarach i Szklarskiej Porębie.
Polskie beryle są niestety na ogół nieprzezroczyste.
_____________________

Hildegarda z Bingen opisuje właściwości berylu jako odtrutki:

"...A jeśli człowiek zje lub wypije truciznę, to winien on prędko natrzeć odpowiednio berylu do wody źródlanej lub też jakiejś innej i wypić ją od razu. Czynić tak powinien przez pięć dni na czczo, a wypluje truciznę wśród mdłości albo ta wyjdzie z niego dołem."

Opracowane na podstawie: A. Bolewski, A. Manecki "Rozpoznawanie minerałów; A. Bolewski, A. Manecki "Mineralogia szczegółowa"; K. Maślankiewicz "Kamienie szlachetne" ; A. Conrad-Seibert ,K. Hechtberger "Hildegarda z Bingen. Sentencje i porady na każdy dzień".