5 mar 2011

Rubin



Wzór chemiczny: Al2O3 (trójtlenek glinu)
Twardość w skali Mohsa – 9
Łupliwość – brak, ale jest kruchy
Przełam – muszlowy lub nierówny
Barwa – czerwona
Połysk – szklisty
Rubin, tak jak szafir, jest korundem. Jego czerwona barwa pochodzi od domieszek chromu.
Jest minerałem skał magmowych i żył pegmatytowych. W Polsce występuje w piaskach złotonośnych okolic Złotoryi i Izerski, a także w pegmatycie Kruczej Skały, w Wilczej Porębie koło Karpacza oraz w gnejsach izerskich.

Korund jest po diamencie najtwardszym minerałem, bardzo odpornym na działanie czynników mechanicznych.
Dyspersja światła w korundzie jest słaba, dlatego rubiny i szafiry mają stosunkowo niewielki ogień w porównaniu z diamentem i niektórymi innymi kamieniami szlachetnymi.

Hildegarda z Bingen tak opisuje właściwości lecznicze rubinu:
„Gdy u człowieka pojawia się choroba, jakaś gorączka albo podagra, albo też zmiana w sokach ustrojowych, połóż wielki rubin o północy – ponieważ wtedy szczególnie dobrze rozwija swą moc – nad pępkiem chorego. Pozwól mu jednak nad pępkiem chorego leżeć do czasu, aż człowiek ten poczuje, że kamień go rozgrzewa i wtedy usuń go natychmiast. Tak ów kamień przepędza wszystkie możliwe choroby i je zwycięża.”
„Jeżeli komuś dokucza ból głowy, niechaj położy on rubin na czubek głowy na tak długo, aż miejsce to nie ogrzeje się od kamienia. Wtedy niechaj go stamtąd natychmiast usunie, bo siła tego kamienia przeniknie jego głowę szybciej i mocniej, niżby to uczyniła najbardziej nawet kosztowna maść. Tak oto odnajdzie on ukojenie”.

Opracowane na podstawie: A. Bolewski, A. Manecki "Rozpoznawanie minerałów; A. Bolewski, A. Manecki "Mineralogia szczegółowa"; K. Maślankiewicz "Kamienie szlachetne" ; A. Conrad-Seibert ,K. Hechtberger "Hildegarda z Bingen. Sentencje i porady na każdy dzień".